دوستی می‌گفت «همیشه فکر می‌کردم آدم‌های ناراست و متقلب - نه لزوما اون‌هایی که آهسته و بی‌سر و صدا مثلا یه کار کوچکی کردند، بلکه حداقل اون‌هایی که همه از کارهاشون خبر دارند و اعمالشون بر عوام و خواص مثل روز روشنه و حتی خودشون با قاه‌قاه معترفند - یه جایی بالاخره کارشون به سنگ می‌خوره و رسوا می‌شوند و همه‌‌ی اون زندگی‌ای که بر اساس تقلب ساخته شده رو از دست می‌دهند. همون چیزی که همه می‌گن «دنیا دار مکافاته».
مدام تجربه‌های زندگی به من نشون می‌ده که چقدر دنیا از اون دنیای ایده‌آلی که ترسیم می‌کردیم یا برامون ترسیم کردند فاصله داره. وقتی می‌بینم که آدم‌هایی که زندگیشون روی تقلب سوار شده، همه هم می‌دونند، و حتی خودشون با افتخار از تقلب‌ها و زرنگ‌بازی‌ها و دزدی‌هاشون تعریف می‌کنند چطور همین‌طور پله پله از نردبان ترقی مادی و معنوی بالا می‌روند و طول عمر زیاد می‌کنند و با افتخار و آبرومندی از دنیا می‌روند و مراسم باشکوهی براشون برگزار میشه و کلی مردم شرکت می‌کنند و فرزندان و نوادگانشون چه احترام و برداشتی می‌شوند. حالا بگو اینا فقط ظاهره. ولی انتظار ایده‌آل گرای من از ظاهر هم چیز دیگه‌ای بود.»
دیدم زیاد بی‌راه نمیگه، خودم هم مثال زیاد دارم.
با خودم فکر کردم که این نقض مداوم ایده‌آل‌ها چه لرزه‌ی عظیمی بر پیکره‌ی جهان‌‌بینی انسان و سایر ایده‌آل‌های ذهنی ما و ابناء بشر می‌اندازه.
ب نظر من کار اشتباه و تقلب چنانچه یقین داشته باشی ک اشتباه و تقلبه هیچ موقعی نمیتونی از زیر بار سرزنش‌های گاه و بی‌گاهش خلاصی پیدا کنی.
رو راست نباشی با خودت ذهن مریض و بیمار میشه و ذهن مریض دار مکافات میتونه بشه!
یه دوستی دارم که یه شب خونه من بود.
صبح که میخواست بره پیش خودش گفت "الهی به امید تو. بریم که یه لقمه نون حروم در بیاریم"
بهش گفتم چرا میگی "حروم"؟
گفت بگرد اگه حلال پیدا کردی من میرم سمتش.
دیدم نه خیلی هم بی ربط نمیگه.
اگه حلال واقعی بخوای در بیاری (یعنی نه آشنا بازی، نه پارتی بازی، نه فلانی سلام رسوند و کلی از این تیپ موارد رو بخوایم بزاریم کنار) هیچی توش نمیمونه!
دیگه حالا اونایی که مستقیما با نیت دزدی و اختلاص میرن جلو رو من اصلا کاری ندارم.
خلاصه که قدیم انگشت مواردی رو میدیدی که از این کارا میکنن و خب چون انگشت نما بودن زیاد عمری هم نمیکردن و خلاصه زمین میخوردن.
اما الان چون همه گیر شده، کسی نمیاد دست یکی دیگه رو، رو کنه چون میدونه دست خودشم رو میشه برا همین به هم کمکم میکنن که بعدا تو یه اختلاص دیگه با هم و با قدرت بیشتر برن جلو :)
پی نوشت: خیلی مرسی :)
منهم مدتیه کشف کردم که دنیا دار مکافات نیست و همه چیز صرفا بر اساس قانون علت و معلولی پیش میره همین وهمین.نه مجازاتی در کاره نا پاداشی. حقیقت تلخیه ولی من پذیرشش رو به گول زدن خودم ترجیح میدم.
راستی شما کجای آمریکا هستین؟