می‌گفت «خارج مثل خونه‌ی خاله‌ی پول‌دارِ آدم می‌مونه که همیشه غذاهای خوش‌مزه می‌خورند و یخچالشون پر از بستنی و آب‌میوه و شکلات و کیکه. که ماشین بنز دارند و هر آخرهفته تفریح و گردش می‌روند خارج شهر و بزن و بکوب. که بچه‌هاشون انواع اسباب‌بازی‌های رنگ و وارنگ دارند. که همه‌چی توی خونه‌شون مرتبه، سر ساعت غذاشون رو می‌خورند و سر ساعت می‌خوابند و سر ساعت مطالعه می‌کنند و سر ساعت بازی و سرگرمی و چای و کیک بعد از ظهر و غیره.
بچه که باشی، خونه‌ی خاله بهشت روی زمینه. آرزوته که بری اون‌جا. شب هم همون‌جا بمونی. یک‌شب، دوشب، هزار شب! اصلا سیر نمی‌شی. مخصوصا اگه خودتون وضع اقتصادی خوبی نداشته باشید و هزار بدبختی و بی‌پولی و اعصاب‌های خرد و خمیر و غیره. تا بچه‌ای، خونه‌ی خاله بهشت روی زمینه.
وقتی کمی بزرگتر می‌شی ولی، حس می‌کنی تو خونه‌ی کوچیکِ فقیرانه‌یِ خودتون «راحت»تری. نه اینکه «تامین»تر باشی که وضع اقتصادی شاید هنوز همون باشه که بوده و شاید هم بدتر. ولی روحت و روانت توی خونه‌ی خودتون آروم و قرارِ خاص و عجیبی داره که توی خونه‌ی خاله پیدا نمی‌شه. مضاف بر اینکه غذاهای جوراجور و بستنی و کیک و شکلات و اسباب‌بازی و استخر و زمین فوتبال و ماشین بنز و گردش و تفریح و همه و همه با گذر عمر کم‌کم رنگ و لعابشون رو از دست می‌دهند. تو می‌مونی و عشق به اینکه شب‌ها توی همون خونه‌ی محقر خودتون، راحت و بی‌رودروایسی، با زیر پیرهنی ولو بشی روی زمین و یه متکا بگذاری زیر آرنجت و پای سفره‌ی نون و پنیرِ شام روی موکت سفت بخوابی تا صبح. شاید صبح با داد و فریاد و لگد و پس‌گردنی بیدارت کنند، که اشتباه نشه اصلا جالب نیست، ولی باز هم در مجموع این خونه‌ی محقر یه حس راحتی و آرامشی بهت میده که هیچ‌جای دیگه‌ای نظیرش رو پیدا نمی‌کنی ...»
موافق پستت نیستم. البته که میدونم حس و نظرت را نوشتی من هم حس و نظرم را گفتم :)
شاید واقعا اون احساس راحتی و آرامش نیست. شاید اون فقط احساس خوشایند از برگشتن به شرایطیه که سال‌ها بهش عادت کردی، یا نوستالژی، همین. شاید احساس راحتی و آرامش فقط اسم خوشایندیه که روش گذاشتیم.
درود.
دکتر جان انتخابات آمریکا شروع شد و تموم شد.
تو این لحظه که این متن داره نوشته میشه، "Joe Biden" اعلام رئیس جمهوری کرده ولی همچنان "Trump" مدعیه.
همه اینا بکنار...
پیشنهاد یه پست احتمالا دوبخشی رو داشتم:
1- سیستم انتخابات آمریکا رو میخواستم از دید خودت توضیح بدی و اینکه مردم واقعا چقدر هیجان/استرس انتخابات رو دارن. کلا چقدر تو کار سیاست هستن و اینا. (یه مقایسه بین الایرانین/امریکن چاشنی پست بکنی که دیگه عالیه :))
2- یه دسته از مردم (هم ایرانی هم آمریکایی) خوشحال بودن که Trump رئیس جمهور این چهار سالشون بود و یه دسته دیگه هم (ایرانی/ آمریکایی) به زمین و زمان میزدن که این فقط بره.
میخواستم بدونم به عنوان کسی که تو این چندسال رفت و اومد داشتی بین این دوکشور، بخاطر تصمیم های Trump چقدر تحت فشار قرار گرفتی و زندگی برات سختر شد (البته اگه همچین تاثیری داشته) و خلاصه تغییرات این دوره Trump نسبت به رئیس جمهور قبلی رو چجوری دیدی و لمس کردی.
پی نوشت: مرسی که نظر مثبتت مثبته