همشیرهی مکرمهی برای سالیانی، دور از منزل، به تحصیل علم و دانش و طریقت مشغول بودند. گاه پیش میآمد که چندین هفته خبری از حضرت علیه نمیشد و مادر و اطرفیان شاکی که :"بابا یه خبری از خودت میدادی، تلفن زدن که کاری نداره!!! "
باری، علیا مخدره در جواب میفرمودند که پنج-شش باری تلاش کرده تلفن بزنند ولی در هیچکدام از تلاشها موفق نشده بوده، و لذا تقصیری برایشان مترتب نیست!
من بارها تلاش کردم که حضرت را متقاعد کنم که اگر هزاربار هم تلاش کرده باشند ولی تماسی برقرار نشده باشد، عملا تلفنی زده نشده. و لذا تلاش ایشان برای رفع نگرانی خانواده عملا هیچ نتیجهای نداشته. ولی تلاش حقیر کانه میخٌ فیالحجر سودی نبخشید ...
در نهایت به تدریج اینجانب قانع شدم که استدلال حضرت اجل حتما باید منطقی بوده باشد. حالا من هم در طول یکماه گذشته چندین و چند بار قصد کردم بنویسم که هر بار به دلیلی انجام نشد، یکی دوباری هم مطلبی رنگو وارنگ نوشتم ولی هربار به دلیلی تصمیم گرفته شده پست نشود. اگر استدلال همشیره معظمه مورد قبول اهل بینش و بصیرت باشد، هکذا عذر حقیر نیز ناگزیر پذیرفته باید گردد.
**********************
**********************
**********************
ماه رمضان. ماه تلاش و کوشش
نظر به اینکه رییس جمهور مردمی کشور عزیزمان معجزهی هزارهی سوم۱، سقراط زمانه ، ذخیرهی خداوند برای این زمانه، و بالطبع نظراتشان جهانشمول (Universal) است، ما در خارج از کشور نیز در مورد ساعات کاری در ماه مبارک رمضان به ایشان اقتدا کرده و صبحها ساعت نه سر کار حاضر میشویم و بعدازظهر ها هم ساعت یکونیم کرکره را پایین میکشیم! (تعطیل میکنیم). مراسم قرائت قران و نماز و انواع ادعیه هم در بین ساعت نه صبح و یکونیم بعدازظهر برقرار است. از ساعت یکونیم بعدازظهر تا زمان ملکوتی افطار نیز همچون مردم همیشهدرصحنه و انقلابی کشور اسلامی به "قیلولهی ماقبل افطاریه" میگذرد، چه، خواب مومن نیز عبادت است. و این عبادت بعد از صرف افطار نیز ادامه یابد تا سحر!
ولی این حضرت استاد اینجانب که بیایمان و ناآگاه به مسائل روز دنیا است، مدام نسبت به وضعیت اسفبار پیشرفت کار پروژهها در چند هفتهی اخیر ابراز نگرانی میکند. من بارها با استناد به سخنان نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی۲ به استادم تذکر دادهام که این "کاهش چندساعته در ساعات کاری در راندمان کارِ [اینجانب] تاثیر ندارد" و "عملا حضور فیزیکیِ [حقیر] دلیل بر پیشرفت کارها نیست" و حتی "کاهش ساعت کاری در ماه رمضان به افزایش کارآیی میانجامد". ولی گوش جناب استاد به این حرفها بدهکار نیست که نیست. دوستان لطف نموده استفتاء کنند که بنا به موارد ایراد شده آیا خون استاد اینجانب مشمولِ دماءِ مباح میشود یا خیر.
پانوشتها:۱- تعبیر همسر جناب الهام
۲- گوشهای از نظرات نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در دفاع از کاهش ساعات کاری در ماه مبارک: (به نقل از مهر)
کاهش چند ساعت در ادارات در راندمان کار اداری تاثیرگذار نیست! (محمدعباسپور عضو هیات رییسه کمیسیون اجتماعی)در واقع عملا حضور فیزیکی صرف در ادارات دلیل بر انجام کار مفید نخواهد بود!! (سید محمدصادق نیرومند نمایندهی مردم نهبندان) کاهش ساعت کاری ادارات در ماه رمضان به افزایش کارآیی میانجامد!!! (ناصر سودانی نمایندهی مردم اهواز)
بعد دوستان ایرانی بهشون بر میخوره که چرا ضریب هوشی ایرانیها در جداول دنیا باید پایینتر از ضریبهوشی مردم سورینام و مراکش و فیلیپین در جایگاه پنجاه و هفتم باشه!!!
آخرین خبر:"یک مقام آگاه به تازگی اعلام کرد به علت قرار گرفتن ایام هفته در بین 2 جمعه ایران کلا تعطیل است."
**********************
**********************
**********************
برو کار میکن مگو چیست کار
من کلا با این شعر مخالفم. اوج مخالفت من دیروز بعد از ظهر رخ داد که برای چندین ساعت متوالی در وضعیتی نیمه بیهوش۱ در حال تماشای سقف اتاقم بودم. بعد دیگه کمکم "منِ خوب۲" به "منِ بد" گفت که: "بابا این که نشد که، حداقل پاشو یهکم دور و برت رو مرتب کن، یا مثلا جاروبرقی رو بردار کف اتاق رو یه جارو بزن، یه کاری یه تحرکی."
به محض اینکه "من خوب" این پیشنهاد رو داد، "منِ بد" سریعا وارد میدان شد و شروع کرد به استدلال کردن:
"نه! نه! صبرکن! ببین، یک محاسبهی سرانگشتی نشون میده که ده دقیقه استفاده از جاروبرقی نه تنها انتروپی دنیا را بیش از دهها هزار ژول بر درجهی کلوین افزایش میده، بلکه باعث مصرف بیشتر سوخت در نیروگاههای برق و درنتیجه افزایش گازهای گلخانهای شده و آیندهی بشریت رو به خطر میاندازه. فقط به این فکر کن که اگر تمامی شش بیلیون جمعیت دنیا به جای هفتهای یکبار جارو زدن اتاق، دو هفته یکبار اینکار را بکنند چقدر در مصرف انرژی صرفهجویی میشه و چقدر انسان از گرسنگی نجات پیدا میکنند. چه از دیدگاه ترمودینامیک، چه از دیدگاه مکانیک آماری یا نظریهی اطلاعات، کوچکترین حرکتی که بکنی تا قیام قیامت باید جوابگویی زیاد کردن انتروپی دنیا باشی. اگه این انتروپی چیز خوبی بود که خدا خودش میتونست انتروپی دنیا رو بینهایت خلق کنه، نمیتونست؟ ..."
من کاملا قانع شدم که هیچکاری بهتر از ادامهی خواب نیست...
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
پانوشت:
۱- اندر حکایت بیهوشی فصلی مشبع خواهم نبشت بعدا
۱- اثرات خواندن کتابهای روانشناسی!
راهکارهای جدید کنترل انتروپی دنیا (به نقل از دوستان) :
۱- روزها استراحت کنید تا شبها بتوانید راحت بخوابید.
۲- در نزدیکی تختتان صندلی راحتی بگذارید، تا اگر از خواب بیدار شدید، روی آن بنشینید و استراحت کنید.
۳-خوابیدن به نشستن، نشستن به ایستادن، ایستادن به راه رفتن الویت دارد.
۴- جایی که می توانید بنشینید چرا می ایستید.
۵- کار امروز را به فردا موکول کنید و کار فردا را به پس فردا.
۶- اگر حس کار کردن به شما دست داد، کمی صبر کنید...
***********************
***********************
***********************
***********************
هفتهنامهی ادبیات روزنامهی اعتماد بعضی وقتها (و متاسفانه فقط بعضی وقتها) مطالب جالبی منتشر میکند. برای من، شمارهی نیمهی شهریورماه گذشتهاش یکی از این شمارههای جالب بود، با مطلب تاثیرگذاری از بلقیس سلیمانی تحت عنوان من کیستم. اگر میخواهید بلقیس سلیمانی را بهتر بشناسید این گفتگو و این گفتگو را بخوانید.