قارنامه‌ی سفر چین!

سفر به چین درست مانند سفر به یک سیاره‌ی دیگر است. همان هوش مشترک انسانی در جایی دیگر از از این کره‌ی خاکی با شرایط اولیه و شرایط مرزی متفاوت تمدن و زبان و فرهنگی بسیار بسیار متفاوت ساخته و هزاران سال بر این اساس زندگی کرده است. اگر چه چند روز اول همه چیز عجیب به نظر می‌رسد، خیلی زود می‌توان فهمید که زبان و آداب و رسوم همه از منطق انسانی پیروی می‌کند، فقط متفاوت از شکلی است که در سایر نقاط دنیا رواج داشته.

نکته‌ی تستی:
در چین حق تقدم رانندگی با اندازه‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ی شما رابطه‌ی مستقیم دارد.
بنابراین اگر راننده‌ی یک تریلی هیجده چرخ هستید میتونید با خیال راحت بندازید توی پیاده رو و چشم‌هاتون رو ببندید و رانندگی کنید و مطمئن باشید به چیزی برخورد نمی‌کنید. اگر هم پیاده هستید که هر دوچرخه‌ی زهوار دررفته‌ای بالقوه میتونه عزرائیل رو برای شما به ارمغان بیاره.

سوال تستی:
-- در کدام یک از غذاهای زیر در کشور چین گوشت یافت نمی‌شود:
١- صبحانه
٢-پیش‌غذا
٣- دسر
۴- شام

این سوال تستی غلط است. در تمامی این موارد به مقادیر زیادی گوشت برخواهید خورد. شما اگر احیانا نسبت به خوردن گوشت حساسیت دارید می‌توانید در‌خواست غذای گیاهی (vegetarian) بکنید. در این صورت گارسون محترم بعد از یک ربع که با حرکات دست و پای شما و ترجمه‌ی دوستان نیمه‌چینی منظور شما را فهمید بشکنی از سر خوشحالی می‌زند و چند لحظه بعد با تعدای سطل حاوی جلبک‌ و خزه‌ی دریایی (seaweed) و علفی‌جات باز می گردد تا شما از شام اشرافی‌تان حظ فراوان ببرید.
اگر احیانا در حین شام فقط با جشمان حسرت‌زده سایر دوستان را نگاه کردید که از خوردن انواع و اقسام گوشت‌های کباب‌شده لذت می‌برند مواظب باشید وقتی دسر را می‌آورند خیلی هیجان زده نشوید: دسر در چین، اگر مهمان مهمی باشید، حتما گوشت دارد. 
دوستان چینی این‌گونه توضیح می‌دهند که در روزگار نه‌چندان دور گوشت غذای بسیار بسیار اشرافی محسوب می‌شده که شاید هر خانواده‌ای یکی دو بار در سال می‌توانسته مصرف کند. اگرچه اکنون وضعیت اقتصادی چین بسی بهتر است ولی هنوز وقتی شما مهمان بسیار بسیار مهمی باشید رسم است که حتی وسط دسر - یک شیرینی شکلاتی - هم یک تکه گوشت خیلی با دقت پخته شده قرار می‌دهند.
(توصیه به دوستان گیاه‌خوار: اولین کاری که توی چین می‌کنید یک مغازه‌ی مک‌دونالد پیدا کنید. حالا مک دونالد از گرسنگی مردن که بهتره!)

آثار تاریخی

دیوار چین: 
دوستی می‌گفت دیواری مثل دیوارهای دیگر. ولی تا پای خود دیوار نباشید عظمتش را تحسین نمی‌کنید. می‌گویند میلیون‌ها نفر در حین ساخت دیوار جان خود را از دست داده‌اند و بین سنگ‌ها مدفون شده‌اند. دوستی چینی از داستان زنی می‌گفت که شوهرش زیر سختی بار ساخت دیوار از دست رفته بوده و در لای دیوار دفن شده بوده و زن آن‌قدر پای دیوار گریه می‌کند که آن تکه‌ی دیوار فرو می‌ریزد. 
ده متر ارتفاع و به پهنای عبور چهار اسب (حدود پنج متر) دیواری که باقی‌مانده‌ی آن اکنون حدود 7000 کیلومتر است (برای اینکه حدودش دستتان بیاید فاصله‌ی تبریز تا زاهدان 2000 کیلومتر است!)

دیوار چین (تصویر بزرگتر)

شهر ممنوعه
شهری بزرگ و قدیمی است که تماما از چوب است و قدمتش به بیش از پانصد سال برمی گردد. شهر ممنوعه نماد فرهنگ و سنت چین قدیم است. با نقاشی‌ها، مجسمه ها و معماریهایی که هریک به تنهایی داستان سمبولیک طولانی به همراه دارد . برای ورود به شهر از تعداد زیادی دروازه باید گذشت که بین هر دو دروازه ایوانی بزرگ قرار دارد.

یکی از دروازه‌های شهر ممنوعه (تصویر بزرگتر)

میدان "تیان آن من"
میدانی بزرگ در مرکز شهر پکن است که دروازه ی ورودی شهر ممنوعه در یکی از اضلاع آن قرار دارد. بر سردر شهر ممنوعه و رو به سوی میدان عکس مائو زده شده و دو طرف آن نوشته شده:
پاینده باد جمهوری خلق چین   ----   پاینده باد اتحاد بزرگ مردم دنیا
(قابل توجه آقای جرج بوش پسر با گاد بلس آمریکاشون!)

میدان تیان‌آن‌من 
(تصویر بزرگتر)

سوال تستی:

کدام‌یک از وب‌سایت‌های زیر در ایران فیلتر است و در چین فیلتر نیست و چرا؟

الف: فیس‌بوک: برای اینکه face (صورت) این چشم‌بادامی‌ها همه عین هم است.
ب: یوتیوب: دلیل خاصی ندارد.
ج: فلیکر: برای اینکه چینی ها بلد نیستند عکس بگیرند. 
د: بی بی سی فارسی: برای اینکه چینی ها فارسی بلد نیستند.

جواب درست جواب *دال* می باشد. سه تای اول در چین هم فیلتر هستند.

اگر هوس کردید ببینید مردم پکن بعد از کار روزانه چه می‌کنند، ناحیه‌ی houhai در مرکز پکن و در حوالی دریاچه‌ای به همین نام از بعدازظهر تا پاسی از شب گذشته جای سوزن انداختن نیست. دور تا دور دریاچه پر است از رستوران‌های رنگ و وارنگ و موسیقی زنده از جاز گرفته تا رپ‌های آمریکایی و رستوران‌های اسلامی و غیره. پکن جمعیت مسلمان زیادی دارد و به همین دلیل رستوران‌های اسلامی هم در اطراف و اکناف آن زیاد دیده می‌شود.

شب‌های پکن، houhai
(تصویر بزرگتر)

نکته ی تستی:

اتوموبیل کلا وسیله ی جدیدی در چین است. لذا من در مورد رانندگی چینی‌ها لازم نیست توضیح بدم. 
بنابراین اگر در حین عبور از خط عابر پیاده ماشینی به سرعت به تقاطع نزدیک شد هر قدرهم سریعتر به عقب برگردید ماشین هم بیشتر به سمت شما منحرف می‌شود تا بالاخره حتی اگر هم شده یک برخورد کوچک با شما داشته باشد

سوال تستی:
کدامیک از موارد زیر در رستوران های اسلامی چین دیده می شود:
الف: غذای درست و حسابی مثل چلوکبابی چلومرغی چیزی.
ب: اعراب و ایرانی‌ها و افرادی که چشم غیربادامی دارند
ج: هرگونه غذای قابل خوردن برای یک ایرانی
د: یک بسم الله الرحمن الرحیم بزرگ بر سر در هتل و همین!

جواب درست جواب *دال* می باشد. در رستوران‌های اسلامی همان سوسک و ملخ فقط با ذبح حلال عرضه می‌شود.

تصویری از نمای یک رستوران اسلامی در HouHai 
(تصویر بزرگتر)

نکته ی تستی:
در چین سیگار *نکشیدن* ممنوع است، مگر توی آسانسور.
بنابراین بی خود به دنبال هتلی با اتاق بدون بوی سیگار نگردید.

نکته ی تستی:
تلفظ لغات چینی به hardware (فک) متفاوتی از نوع hardware (فک) ایرانی ها نیاز دارد.
بنابراین بیهوده تلاش نکنید از روی تلفظ های نوشته شده به انگلیسی سعی در فهماندن سوالتان به راننده ی تاکسی کنید. نتیجه ی نهایی شمای frustrated و راننده‌ی تاکسی گیج خواهد بود و شما بعد از یک ساعت و نیم به جای هتل سر از شنبه بازار سگ و گربه در خواهید آورد.

سوال تستی:
وسیله‌ی مشاهده شده در عکس زیر (گرفته شده در یک رستوران چینی در قلب پکن) چیست:

(تصویر بزرگتر)

خیلی از تصاویری که در شهر پکن دیده می شود با تصاویری که در ایران دیده می شود correlation دارند. متروی نو، بزرگ راههای فراوان، ترکیبی از ماشین های خیلی قدیمی با ظاهری آشفته و ماشینهای بسیار نو و شیک، عدم احترام به قوانین راهنمایی، چهارراه هایی که انسان ها و ماشین ها بدون توجه به چراغ راهنمایی توی هم می‌لولند و صدای بوق خودروها:

 
هندونه‌فروشی در کنار خیابون و بقالی چین چونگ چانگ (حسن‌آقای خودمان مدل چینی)

چینی ها انسان های مهربان و بسی بی‌آزارند. دوست چینی من چیانگ اعتقاد دارد حس امنیت در چین معلول نظام دیکتاتوری حاکم است. بسیاری از مردم چین، شامل خیلی از دوستان من که تحصیل کرده اند، با اینکه نظام حاکم را نظامی دموکراتیک نمی‌دانند نوع تفکر حاکم را برای پیشبرد چین در این برهه‌ی زمانی لازم می‌دانند. دوستی میگفت: دیکتاتوری صالحان تنها راه گذر چین به دنیای مدرن است.

تجربه‌ی سفر به چین بسیار گران‌بهاست.