صندلی ایمنی کودک

صندلی ایمنی کودک یا Child Safety Seat  که توی آمریکا به صورت اختصار car seat  خوانده می‌شود روی صندلی عقب خودرو بسته می‌شود، و کودک، داخل آن، توسط کمربندهای مخصوصی محکم می‌گردد. طبق قوانین آمریکا کودکان  زیر ۲ سال می‌بایست داخل صندلی ایمنی کودک که رو به عقب قرار دارد روی صندلی عقب بسته شوند (یعنی روی کودک باید به سمت پشتی صندلی عقب باشد).قوانین برای کودکان بزرگتر از ۲ سال کمی ‌ساده‌تر است، ولی حداقل تا سن ۸ سالگی می‌بایست حتما روی صندلی مخصوص (صندلی ایمنی یا صندلی بلند (booster seat)) که روی صندلی عقب قرارمی‌گیرد بنشینند. در قبال امنیت بالاتر، کودکان امروز لذت بوق زدن هنگام رانندگی بابا و عمو و دایی، و دیدن دست‌ اول مناظر اطراف و ماشین‌های جلو و کنار را از دست می‌دهند،‌ و از شکنجه‌ی له شدن در کنار دست چپ یا زیر پای آقای راننده یا داخل داشبورد یا بالای ترمز دستی به خصوص در جابجایی‌های فامیلی و مسافرت‌های شلوغ رهایی یافته‌اند.

ولی کلا می‌خواستم یه چیز دیگه بگم که مجبور شدم این مقدمه‌ی بالا رو بنویسم: امروز حنا توی ماشین بسیار عصبانی بود و چنان مشت و لگدی نثار صندلی و درب می‌کرد که وسط اتوبان هزاربار فاتحه فرستادم به پدر اون که صندلی ایمنی کودک با کمربندهای محکمش را اختراع کرد.اگه یکی از اون مشت‌های حنا خورده بود توی صورت من همون‌جا وسط اتوبان ناک‌اوت شده بودم. فکر کردم برای بچه‌های سه‌سال به بالا باید اسم صندلی ایمنی کودک  رو بگذارند «صندلی ایمنی پدر» (یا صندلی ایمنی راننده) که از مشت و لگد خوردن بابای گرامی در حین رانندگی توسط کودک عصبانی جلوگیری می‌کنه.