روزنوشت‌های یک دی‌نی ۷- دی‌نی‌های بانمک

بابا اعتقاد داره که دلیل این‌که دی‌نی‌ها بانمک هستند اینه‌ که جیغ و گریه‌هاشون قابل تحمل بشه، و هم‌چنین وسط ‌شب بیدارکردن اطرافیانشون، و سر ناهار و شام احتیاج به عوض کردنشون و هزارتا چیز دیگه. 

بابا میگه اگه دی‌نی‌ها بانمک نبودند ۹۰٪ شون در اثر پرتاب شدن به بیرون پنجره، به خصوص در ساعات پس از نیمه‌شب، کشته می‌شدند.

این رو بابا دیشب حوالی ساعت سه‌‌ی بعد از نصف شب در حالی که من رو عوض می‌کرد می‌گفت.