در خبرها:
"زن ۹۵ ساله‌ای که در خانه سالمندان هدف تپانچه برقی پلیس استرالیا قرار گرفت درگذشت. پلیس ایالت ساوت ویلز استرالیا در بیانیه‌ای درگذشت او را با «اندوهی عمیق» تسلیت گفت. به گفته پلیس خانم نالند ۲۴ نوه و ۳۱ نتیجه داشت. پلیس چهارشنبه هفته پیش به این خانه سالمندان در جنوب شرقی استرالیا رفت پس از این‌که ... "
روی اون ۲۴ نوه و ۳۱ نتیجه قفل کردم، و بقیه‌ی خبر رو نتونستم بخونم. یکی ۲۴ تا نوه و ۳۱ نتیجه داشته باشه و خانه‌ی سالمندان باشه؟ ولی شاید خودش اصرار کرده بوده که ببرندش خانه‌ی سالمندان. شاید چون ازش بهتر مراقبت می‌شده؟ حتما! مثل همه بقیه‌ی سال‌خوردگانی که خانه‌ی سالمندان هستند و خودشون اصرار کردند که ببرندشون. ازشون بپرسی بدون استثنا همه‌شون همین رو می‌گن. خونواده‌هاشون هم همین رو می‌گن. پس لابد همین هم درسته. خودشون اصرار کردند، و این‌جوری راحت‌ترند.
من همیشه با خودم فکر میکنم که کاش ما آدم ها یه کلید مخفی برای خاموش کردن داشتیم، یه جایی خودمونو خاموش میکردیم. مثلا اونجایی که یه بیماری لاعلاج، سلامت خودمون و آرامش اطرافیانمون رو گرفته، یا مثلا اونجایی که قراره ببرنمون خانه سالمندان...
الان برنده این حادثه اون زن ۹۵ ساله ست که اگه میشد ازش بپرسیم، میگفت لطف بزرگی در حقش کردن.